Het hart kent zaken waar het hoofd niets vanaf weet. Gelaatkunde ontmoet neuropsychologe Helen van Rijn

Vorige week ben ik een aantal dagen op pad geweest voor mijn gelaatkunde blog. Zoals jullie weten heb ik een oproep geplaatst op twitter en facebook omdat ik benieuwd ben naar de manier waarop andere professionals, die met mensen werken, tegen hun soortgenoten aankijken. Tot nu toe ben ik hier heel blij van geworden!
Zo hadden we Annelies en haar talent tot het prikkelen van het zelf helend vermogen. En Vivianne met haar antroposofische kijk op menselijke schoonheid. Ik heb nog een aantal interessante mensen en beroepen voor jullie in petto, dus blijf me volgen voor meer complementerende gelaatkunde materie!

Inschrijven voor de blog kan ook op de reguliere website van deze blog. Aan de rechterzijde staat daarvoor een "emailvakje". Als je je hebt aangemeld, krijg je automatisch een update wanneer er weer een nieuwe blog online staat. Erg handig, ook wanneer je graag een cursus of lezing bij wil wonen. Deze worden namelijk ook op mijn blog gepost!
Vertalen naar elke gewenste taal behoord ook tot een mogelijkheid! In het Engels heb ik het geprobeerd en er komt dan nog best een aardig te volgen verhaal uit! Leuk, leuk, leuk!

Deze week is zal mijn blog gaan over neuropsychologe Helen van Rijn. Haar praktijk is alles behalve doorsnee, zeker voor een wetenschapper als Helen!

Op het eerste gezicht

Reuze benieuwd ben ik altijd bij dit soort ontmoetingen, Zo moet een blind date een beetje voelen, hoewel de intentie van mijn bezoek natuurlijk op hele andere vlakken ligt ;-) Het is altijd weer een grote verrassing wat voor een menstype de deur openmaakt, wat het eerste gezicht mij zegt en vooral ook...of het op het tweede gezicht klopt.

Bij het openen van de deur zie ik een vrij grote dame met een sterk gezicht met veel gevoelige trekken. Helen nodigt mij vriendelijk uit om binnen te komen. Ik maak ondertussen de eerste balans op:
Helen's romp is relatief groot en heeft zachte ronde vormen met lange armen en benen. Dat wil zeggen: een mix van endoderm (voedingsaard of blauwstructuur) en mesoderm (bewegingsaard of roodstructuur). In de praktische mensenkennis noemen we deze mengvorm van endoderm en mesoderm ook wel de "paarsstructuur".
Paars is dus de kruising van de kiembladen voedingsaard en bewegingsaard. Paars kan bestaan uit veel blauw, waardoor de gezelligheid en het economisch denken overheersen. Wanneer de bewegingsaard groter is zal er bij de paarsstructuur een bepaalde zakelijkheid optreden.

(Waar de kleuren van de kiembladtheorie vandaan komen, staat nog altijd ter discussie. Een theorie die mij aanspreekt is die van de straling of ondertoon van de huid van een persoon , dat gelinkt is aan de structuur van het kiemblad.)

Eenmaal zittend vóór haar valt mij iets bijzonders op, namelijk dat het hoofd van Helen letterlijk van alle kanten een hele andere boodschap geeft dan haar romp! Haar hoofd heeft trekken van mesoderm (bewegingsaard of roodstructuur) en ectoderm (gevoelsaard of geelstructuur). Deze mengvorm van kiembladen noemen we de oranjestructuur. Dit mengtype heeft hele andere karaktereigenschappen dan de  "paarse mens".
Oranjestructuren zijn spontane, gevoelige idealisten die onvermoeibaar kunnen doordraven. Ze neigen tot impulsief gedrag, eventueel met spijt als later gevolg.

Mijn voorlopige conclusie is dat Helen met deze kwaliteiten zeer veelzijdig zal zijn met af en toe een interne oorlog van "hoofd en hart".

Intuïtieve wetenschapper

Helen geeft weer wat haar praktijk inhoud en hoe zij naar mensen kijkt. Ze blijkt inderdaad ZEER veelzijdig en weet, met de bijzondere combinaties van disciplines die ze beoefend, haar conflicterende paars/oranje kanten te voeden!
Zo is er Helen de rationele wetenschapper: de neuropsychologe met een eigen ICT bedrijf, die zich daarnaast richt op allerlei vormen van onderzoek bij de mens. Ze is tevens ondernemer van aloë vera producten.
Daarnaast is er Helen de intuïtieve en strijdvaardige dame met een groot gevoel voor moraal en respect. Met haar (letterlijke) neus voor pedagogiek gaat haar hart uit naar het welzijn van kinderen.
Helen vertelt dat zij ervan overtuigd is dat er regelmatig kinderen onjuist gediagnosticeerd worden, omdat onze maatschappij is ingesteld op labelen. Helen legt haar focus liever op wat iemand wél kan in plaats van wat iemand niet kan. Met haar therapie is ze in staat om het "gat" in de motorische ontwikkeling op te sporen en kan dit hiaat "opvullen". Zij doet dit onder andere door middel van motorische training. Ze zet koppelingen in hersenen aan tot samenwerken. Hiermee kunnen bijvoorbeeld taal- of geheugenproblemen deels worden opgelost.Verder richt Helen zich ook nog op allerlei vormen van massage en energetisch werk! Veel op zichzelf staande kwaliteiten dus.
Op mijn vraag of haar wetenschappelijke en rationele gedachten haar intuïtieve gevoelsmatige kanten kunnen aanvaarden vertelt Helen dat haar overtuiging is dat je mensen altijd als geheel moet zien. Zij is er zeker van dat wanneer een mens optimaal gebruik kan maken van verstand, gevoel en lichaam, dat resulteert in een totale balans.

Ze erkent zeker dat haar hoofd en hart het niet altijd met elkaar eens zijn en ze allebei hun eigen stem hebben. Precies zoals het te zien is aan haar voorkomen!
Helen is in de loop van de jaren natuurlijk ouder en wijzer geworden. De scherpte van de innerlijke strijd vervaagd. Hiermee ontstaat er steeds meer samenwerking in haar wezen in plaats van worsteling. Het, regie voerende, hoofd gaat steeds beter luisteren naar het hart. Heel rustig en voorzichtig versmelten zij...tot één heel mens met het streven naar een totale balans.....

Het was een mooi bezoekje en eentje om nog lang over na te denken! Wie nog meer wil weten over de praktijk van Helen kan HIER klikken!