Felicie fotografeerde drieluik portretten van Nederlandse soldaten die op missie waren in Afghanistan. Ze maakte foto's van hen voor, tijdens en na de missie. En juist dát is gelaatkundig zeer interessant! De emotionele stress van een missie en oorlog doet iets met je binnenkant en dat is iets wat ook in het gelaat zichtbaar is. Op de foto's die na de missie gemaakt zijn, zijn de innerlijke littekens van alles wat de soldaten hebben meegemaakt overduidelijk zichtbaar.
Voor, tijdens en....... daarna wordt het leven nooit meer hetzelfde
Confronterend om te zien: sterke en communicatieve optimisten voor de oorlog (linkse foto's), de angstige eenzaamheid en gevoelloosheid in hun ogen op missie (middelste foto's) en de bijna voelbare gelaatkundige littekens in vervlakking van communicatie en levensenergie met betrekking tot hun emoties (rechter foto's).Hieronder zal ik één van de drieluiken bespreken. Ik praat hierbij over links en rechts in het gezicht, gezien vanuit de persoon zelf.
 |
| Bron: Claire Felici |
Middelste foto: Opvallend is dat de mond links/rechts verschillen laat zien: de linkerzijde van de mond is strakker, wat duidelijk zichtbaar is aan de vervlakte cupidoboog (bovenlip). Dit staat voor het zakelijker omgaan met de gevoelskant en privé aangelegenheden. De onderlip is droog met korstjes, dit betekent een slechte darmflora in de dikke darm. Mogelijk veroorzaakt door stress en een ander eetpatroon.
De gehele rechterzijde van het gezicht vlakker en meer gespannen. Iets dat je goed kan waarnemen wanneer je de foto voor de helft afdekt met een stukje papier, eerst links dan rechts. Dit wil zeggen dat de persoon in kwestie meer gesloten is geworden,meer introvert over dat wat hem bezighoudt. Dit is vaak een beschermingsmechanisme van ons gevoel.
Wanneer je, bij het gedeeltelijk afdekken van het gezicht, kijkt naar de uitstraling van de ogen zien we rechts (buitenwereld zijde) angst en links (privé zijde) verdriet.
De wenkbrauwen zijn veel ongelijkmatiger dan op de eerste foto dat wil gelaatkundig zeggen dat het overzicht op situaties en emoties niet compleet en duidelijk meer is. De ogen lijken dieper te liggen, zichtbaar aan de verminderde verdikkingen onder het oog. Ogen zijn de spiegels van de ziel en geven weer in welke mate iemand met de buitenwereld kan en wil communiceren. Dieper liggende ogen staan voor verminderde communicatie. De slapen zijn meer ingevallen, in vergelijking met de foto's links en rechts. Ingevallen slapen laten innerlijke eenzaamheid en vermoeidheid zien.
Rechter foto: op deze foto stralen de ogen een spanningsloze gelatenheid uit, de sprankeling van de levenslust die zichtbaar was voor de missie, is verdwenen.
De mond heeft zijn oorspronkelijke vorm weer terug en is weer symmetrisch. De communicatie is weer meer geopend, zoals het was op de linker foto.
De wenkbrauwen hebben een mooiere vorm gekregen, er is weer overzicht op het leven. Opvallend is de lager staande linker wenkbrauw, dit wil zeggen dat de persoon selectief is in het verbaal uiten van zijn innerlijke beleving.
Heftig om te zien dat de missie naar Afghanistan zo zijn tol heeft geëist in het leven van een jong mens. De littekens zullen minder zichtbaar worden met de tijd, maar verdwijnen zullen ze nooit.
Het werk van Felicie laat zien dat wij nooit mogen vergeten wat oorlog doet met de ziel van een mens, ongeacht de rol die hij speelde.
Overige portretten zijn te zien op de site van Claire Felicie, daarnaast is de volledige uitgebreide fotoreportage te zien in een prachtig boek met de titel: "Here are the young men", wat te bestellen is op deze site (Klik hier).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten