Krabt u zich nu maar eens achter de oren! Micro expressies in de gelaatkunde...

Microsignalen en gelaatkunde zijn elkaars beste vriend! Binnen de gelaatkunde zijn er namelijk meerdere mogelijkheden om de lichaamstaal en microsignalen die een mens maakt, te verklaren.

Lichaamstaal is ontzettend belangrijk. Er wordt vaak gezegd dat vrouwen snel de lichaamstaal oppikken omdat ze meer verbonden zijn met hun intuïtie.

Toch staan mannen er tegenwoordig ook best voor open en gaan steeds beter naar hun innerlijke stem luisteren. De signalen die de mens uitzendt kunnen we binnen de praktische mensenkennis (dit is de studie waar de gelaatkunde en frenologie onderdelen van zijn) plaatsen in verschillende onderdelen.

Als eerste kijken we naar de vorm en gestalte samen met de uitstraling van een persoon. Elk mens is geboren met een bepaalde structuur (Kiembladtheorie). Elk "type" heeft op zichzelf al een bepaalde vorm van lichaamstaal: de fijner gebouwde mens zal niet snel lompe of dominante gebaren maken en bij een grote grof gebouwde man verwacht men geen extreem fijne gebaartjes en bewegingen.

Ook de uitstraling en energie die iemand laat zien is te verklaren vanuit de gelaatkunde (kraftrichtunsordnung). Een gezicht kan bijvoorbeeld stralend of mat zijn. Het kan een bepaalde spanning hebben of weerstand laten zien. Het hele lichaam doet mee aan het laten zien en het uitstralen van energie. Wanneer het gezicht en lichaam iets anders uitzenden binnen één persoon, zie je meteen al dat er iets niet klopt in wat deze persoon aan de buitenwereld laat zien.

Het is erg interessant om te kijken waar iemand zich krabt of aanraakt op het hoofd of in het gezicht. Het is namelijk heel goed mogelijk om met kennis van gelaatkunde en frenologie erachter te komen wat er letterlijk in iemands hoofd omgaat! Je handen weten instinctief de weg en vertellen altijd de waarheid. Natuurlijk is het mogelijk om gebaren te onderdrukken, politieagenten en verpleegkundigen zijn daar goed in. Echter...wanneer de emotie toeslaat en ons gevoel onder druk komt te staan, is er geen houden meer aan en zullen de handen van elk mens gaan "praten".

Waar krabben we zoal?

Wanneer je de betekenis van de 42 plekken op de schedel kent en weet waar de gelaatstrekken in het gezicht voor staan, is het altijd een klein feestje om naar mensen te kijken, ongeacht de situatie.
Ikzelf bijvoorbeeld vind het geweldig om mensen te observeren in de sportschool. Hop...op de crosstrainer en kijken maar! Heerlijk om te zien hoe mensen met elkaar omgaan. De verborgen interesse...of afkeer. "Jaaaaaah....het gaat goed hoor...alles lekker rustig", roept een benen trainende man. Ondertussen al krabbende achter het oor, waar de plekken die "strijdlust" en "levensdrang" worden genoemd zich bevinden. En zijn handen daarmee, voor mij, dus eigenlijk het tegenovergestelde beweren.
Soms is het voor mij zo hilarisch om te zien wat mensen zeggen met hun handen, dat ik mijn (glim)lach niet kan onderdrukken. Wat omgekeerd dan een verbaasde blik naar mij toe veroorzaakt.

Op mijn werk als kinderverpleegkundige is het kunnen duiden van microsignalen heel handig. Een kind dat zich vaak nog niet goed en duidelijk kan verwoorden, geeft altijd via lichaamstaal en microsignalen aan waar de grens ligt van veilig voelen. Door hierop tijdig op in te spelen kan je situaties verzachten of anders aanpakken, zodat het zich minder angstig hoeft te voelen.

Lichaam en geest werken samen, altijd en overal. Onze handen liegen niet want ze hebben geen mond! Daar waar wij met woorden nog kunnen faken en manipuleren, reageren de handen eerlijk en spontaan op dat wat wij denken en voelen.