Liefde op het eerste GEZICHT.

De mensen die mij kennen hebben ze al vaker gezien: de foto's waarin in gezichtshelften met elkaar samenvoegt. Niet de links-links en rechts-rechts foto's van één persoon, maar de gezichtshelften van twee verschillende personen.

Het idee is afkomstig uit het boek "love at first sight" van de Britse portet schilderes Suzi Malin. Ze beschrijft in haar boek drie theorieën die volgens haar de aanleiding zijn waarom mensen verliefd worden op elkaar. Het boek is rijkelijk voorzien van afbeeldingen en jaaaaahhh...ook onze nieuwe koning en koningin hebben een plek gekregen in het boek. A match made in heaven, zeg ik!

Eerst even wat meer informatie over waarom mensen op elkaar "vallen" volgens Malin. De theorieën zijn in mijn ogen eigenlijk heel logisch, zeker vanuit gelaatkundig oogpunt bezien.

In harmonie

Ten eerste gaat het volgens Malin om de verhoudingen in het gezicht. Zij noemt het zelf het harmonisme.
In het idee van harmonisme zijn de verhoudingen in het gezicht van twee mensen gelijk. Het gaat dus alleen om verhoudingen, dwz hierbij hoeven mensen dus niet daadwerkelijk op elkaar te lijken!
De verhoudingen in het gelaat die belangrijk zijn hierbij, zijn de relatieve afstand tussen:
- Voorhoofd en neusbrug
- Neusbasis en mond
- Mond en kin
Het wordt beschreven als het onbewust lichamelijk koppelen van mensen. De aantrekkingskracht is hierbij wederzijds, ze vinden de ander er leuk uitzien (esthetische verbinding) en hebben gevoelsmatig vertrouwen in elkaar.

;-)

Liefde voor jezelf

Ten tweede beschrijft Malin de mate waarin twee individuen wat betreft de vormen in het gezicht op elkaar lijken. Door haar het echoïsme genoemd.
Bij echoïsme lijken twee mensen op elkaar, ze hebben gelijkenissen in hun gelaatstrekken. De gelaatstrekken die hierin domineren zijn drie specifieke vormkenmerken:
- De lijn van het bovenste ooglid
- De vorm en buiging van de wenkbrauw
- De vorm van de liplijn
De relatieve grootte doet er niet toe, alleen de vorm. Hoe meer “echo” hoe passender de verbintenis. De aantrekkingskracht is ook bij echoïsme wederzijds. De vormen van gelaatstrekken zeggen iets over het innerlijk. Echoïsten voelen zich vaak zielsverwanten.

De eerste liefde

Ten derde (en dit is een hele interessante ;-)) heeft Malin het over de eerste band die je hebt gehad met iemand toen je nog heel klein was. Zij noemt dit prima copulisme.

Mijn matches met Benjamin, Annelie, Bram en Isa

Sigmund Freud heeft ooit geschreven over de eerste band die wij aangaan met een persoon; deze significante persoon is van grote invloed op onze latere verbintenissen. Bij prima copuli voelt een persoon zich aangetrokken tot iemand die lijkt op degene met wie hij/zij deze band had. Het gaat in deze dus niet om verhoudingen of gelijkenissen, maar om de uitstraling, de manier van doen of de energie van een persoon. De liefde is dan hierbij ook niet vanzelfsprekend wederzijds.

Eigenlijk kan je deze standpunten nog wat verder doortrekken. Ik weet dat deze vergelijkingen tussen verschillende personen ook opgaan in vormen van innige vriendschap of familiebindingen en niet alleen binnen intieme liefdesrelaties.

Het verklaart waarom we het soms heel goed met een ander kunnen vinden vanuit alleen het gevoel en niet te beredeneren valt. De "klik" die je ervaart bij een persoon, niet persé gebaseerd op verliefdheid maar op een herkenning. Een herkenning van jezelf of aan je eerste geliefde...je moeder, vader of andere verzorgende.
Ook in het geval van eventuele kinderen gaat deze vlieger op! Als dezelfde gelaatkundige stroming te vinden is in het gezicht van je kind, zal dat de mate van wederzijds begrip versterken. Wat kan verklaren of de kans op een goede verstandhouding met je kind een logisch gegeven is of niet. Je zal er dus harder voor moeten werken om elkaar te kunnen en ook willen begrijpen, in het geval van minimale gelaatkundige echo of harmonie. Het gaat dan niet vanzelf.

Ik heb zelf al aardig wat geëxperimenteerd met de kennis uit het boek van Malin. De eerste foto die ik samenvoegde, was die van mij en mijn partner. Haha...toch altijd een spannend momentje want wat als....?  Gelukkig "pasten" we, toch een kleine opluchting ;-) Het is echt leuk om op deze manier eens te kijken hoe het zit met je naasten en degene die je lief zijn. Het is de rationele bevestiging van de gevoelsmatige klik. Het is de reden waarom Willem koos voor zijn Maxima. En gelukkig dat Maxima onze Willem ook de moeite waard vond...want dat was wat minder vanzelfsprekend volgens de visie van Malin!