De meest gestelde vragen over gelaatkunde

Tijdens mijn gelaatkunde activiteiten kom ik natuurlijk heel wat mensen tegen. De reacties die ik krijg zijn doorgaans positief en enthousiast, zelfs daar waar men geen of een heel ander beeld had van wat gelaatkunde nou daadwerkelijk voorstelt. Het is voor een leek natuurlijk ook niet gemakkelijk om voor te stellen wat er nou precies met gelaatkunde wordt bedoeld. Wat mij betreft dekt de term gelaatkunde ook niet genoeg de inhoud. Dit vanwege het feit dat je als gelaatkundige nooit alleen maar naar een gezicht kijkt, tenminste...als je een volledige analyse van iemand wil maken. Vaak is men verbaasd te horen dat gelaatkunde te maken heeft met een optelsom van zichtbare feiten en een degelijke studie uit echte boeken, in plaats van wazige verklaringen uit de een of andere glazen bol.

In al die jaren dat ik gelaatkunde beoefen, heb ik veel vragen gekregen. Bijzonder genoeg zijn dit heel vaak dezelfde vragen. Dat bracht mij op het idee een blog te schrijven over de meest gesteld vragen die mensen aan mij hebben gesteld, over gelaatkunde.

Gelaatkunde is....liefde op het eerste gezicht! (Dank aan Iefke en Rob)

Wat is gelaatkunde?

Haha, een open deur niet waar? En ja...dit is serieus de meest gestelde vraag aan mij. Mensen hebben geen idee wat je nou als gelaatkundige hebt geleerd en hoe je zoiets dan toepast. Zelfs personen die op een consult komen voor een analyse weten vaak nog niet goed wat hen te wachten staat.
Gelaatkunde word vaak in de spirituele en ontastbare hoek geplaatst en het is echt regelmatig voorgekomen dat men bij de eerste ontmoeting met mij zichtbaar opgelucht is dat er een aards uitziend persoon verschijnt in plaats van een zwevende persoonlijkheid voorzien van nimbus 2000. Nee echt, het is geen grap....het leukste wat ik ooit heb meegemaakt is dat iemand mij, na het telefonisch maken van een afspraak, terug belde om te vragen of ik "van die lange zwarte gothic jurken droeg". Toen ik lachend zei dat ik meer van de vlotte bloemenjurkje was antwoordde ze: "gelukkig maar, anders had ik mijn afspraak toch liever niet door laten gaan...." Tja, niets zo leuk dan een mens en met theorie dat men een ander bekijkt zoals je zelf bent, riep dit bij mij ook de nodige vragen op ;-)

Gelaatkunde is dus de kunst van het mensen kijken. Zo leg ik het graag uit. Het is de optelsom van menselijke vormen, dus de hele mens. Lichaams- en gezichtsvormen ontstaan deels door het genetisch materiaal van je voorouders, deels door de invloed van je omgeving en deels door wat je van jezelf vindt.
Gelaatkunde is een onderdeel van de leer die we de praktische mensenkennis noemen, karakterkunde is een andere benaming daarvoor.

Wat het voor mijzelf in de lessen tijdens mijn opleiding vaak moeilijk maakte, was dat veel verschillende termen binnen de praktische mensenkennis voorkomen. Termen die heel anders klinken, maar wel hetzelfde voorstellen. Een voorbeeld daarvan is de verschillende benamingen en vaktermen die men gebruikt voor de drie kiembladen. Zoals het endodermale type dat men ook wel voedingsaard, rood structuur noemt. Ook in de schedelleer vindt men veel verschillende termen voor één en hetzelfde punt. Ik denk dat dit komt omdat gelaatkunde al heel oud is en er verschillende stromingen het in de loop van de jaren zaken hebben onderzocht en op hun eigenwijze hebben toegepast.

Wat zie aan mij?

Dat is meestal de vraag die direct daarna gesteld wordt. Vaak gebeurd dit in een gezelschap waarin iemand lucht heeft gekregen van mijn uit de hand gelopen hobby. En ja...wat zie ik? Dat kan van alles zijn. Ik wordt altijd enorm aangetrokken door datgene wat mij opvalt aan een persoon. Meestal is dat dan iets wat zichtbaar is aan het gezicht of lichaam dat niet doorsnee is. Het lastige is dat dit leuke zaken kunnen zijn, maar ook oud zeer of niet verwerkte emoties. Dan kan je je voorstellen dat ik geen antwoord geef op deze vraag in een gezelschap. Vroeger liet ik me nog wel eens verleiden, maar vaak met een geschrokken persoon als gevolg, met name als het ging om minder leuke zaken.
Voor ongevraagd toegestuurde foto's geldt voor mij hetzelfde. Het gebeurd heel regelmatig dat een wildvreemd persoon mij vraagt iets te vertellen over de toegestuurde foto. Ik doe een persoon te kort om hier een antwoord op te geven dus zeg altijd eerlijk dat ik niet genoeg heb aan een enkele foto. Sowieso lees ik liever mensen in levende lijve, omdat lichaamstaal en mimiek voor mij ook een rol spelen in een goede analyse.

Moet je voor gelaatkunde een "gave" hebben?

Het antwoord hierop is een simpele NEE. Voor gelaatkunde hoeft je geen gave te hebben.... Hoewel het mij regelmatig is opgevallen dat er wel een bepaalde groepen mensen zijn die er wat "beter" in zijn dan gemiddeld en het sneller leren toe te passen in de praktijk.
In deze groepen vallen bijvoorbeeld leerkrachten, personeel van de politie, zorgpersoneel en coaches/therapeuten. Eigenlijk is dat niet vreemd. De genoemde groepen zijn dagelijks in hun beroep bezig om naar mensen te kijken en hebben daarmee een natuurlijke vorm van mensenkennis opgedaan. Het is voor mij erg leuk is om te merken dat men helemaal enthousiast kan worden wanneer men hoort dat er wel degelijk aanwijsbare zaken zitten onder hun gevoelsmatige kennis. Gelaatkunde geeft in deze beroepsgroepen handen en voeten aan dat wat men altijd al "voelde".

Gelaatkunde is door iedereen te leren en met een intensieve training van één dag, is het echt mogelijk om een "grove" analyse te leren maken van een persoon. Dit gaat dan op basis van de structurenleer, de leer van de richting van de energie, uitleg over gezicht- en hoofdvormen en uitleg over de werking van mimiek op ons gezicht.

Om gelaatkundige te worden is er echter een vele uitgebreidere kennis nodig en een gedegen opleiding met heel veel praktijk oefeningen.

Kijk jij als gelaatkundige nog nog wel eens "gewoon" naar mensen?

Ik moet bekennen dat mijn kijk op mensen door gelaatkunde wel degelijk is veranderd en wel in positieve zin. Daar waar ik vroeger mij nog wel eens kon storen aan iemand, lach ik daar nu vaak om. De persoon voor mij laat mij namelijk gedrag zien wat ik van hem of haar verwacht! Ik vind het zelf altijd erg vermakelijk om te zien hoe mensen zichzelf kunnen neerzetten in bepaalde situaties. Mijn beroep als kinderverpleegkundige geeft mij de gelegenheid om hiervan te leren omdat de leeftijdsgroep erg breed is waar ik mee in aanraking kom: van een paar dagen oud tot en met 18 jaar. Daarnaast is er altijd contact met ouders/ verzorgers en andere disciplines, zoals artsen.
Daar waar ik zelf soms twijfel had aan bepaalde theorieën, kreeg ik de bevestiging door veelvuldige contacten met mensen die het mij "volgens het boekje" lieten zien. Inmiddels geldt dit nu ook voor de contacten die ik heb met betrekking tot gelaatkunde activiteiten. Hierdoor zijn er bij mij veel mooie inzichten tot stand gekomen en heb ik geleerd om het grotere geheel als het ware "aan elkaar te breien". Naar mijn mening staat alles met elkaar in verbinding en is praktische mensenkennis een onderdeel van een heel groot proces.

Wat betekenen veranderingen in een gezicht nou eigenlijk?

Veranderingen in het gezicht kunnen met veel zaken te maken hebben. Zo kunnen we plots uitslag krijgen, wenkbrauwen kunnen uitvallen of we krijgen bijvoorbeeld wallen. Ons gezicht geeft ontzettend veel informatie over hoe het vanbinnen met ons gaat. Daar waar er zaken niet goed lopen, zal het gezicht ons laten zien dat er processen aan het veranderen zijn.

Veranderingen in ons lichaam zijn op verschillende manieren te verklaren. Soms vindt men de verklaring in stagnatie van onze energie, zoals ons meridianenstelsel. Soms vindt men het antwoord in de psychische sfeer, zoals bij een burn-out. Of op louter lichamelijk vlak.
Hoewel men meer en meer vanuit de wetenschap allerlei zaken verklaren kan, zijn er ook in de reguliere gezondheidszorg niet altijd duidelijke verklaringen te vinden voor een bepaalde kwaal.Vaak wijdt men het dan aan onderliggende stressfactoren. Lichaam en geest horen nou eenmaal bij elkaar en werken samen (of juist tegen?). Gelaatkunde maakt gebruik van verschillende methoden en zoekt terug naar de periode van het optreden van de verandering.

Soms brengen mensen zelf veranderingen aan in hun gelaat. Voorbeelden hiervan zijn het (extreem) epileren van wenkbrauwen, het plaatsen van piercings en tatoeages in het gezicht of cosmetische ingrepen. Veel van de zelf aangebrachte veranderingen zijn gelaatkundig verklaarbaar. Mensen zijn vaak verbaasd dat het zo goed klopt!

Wat betekenen wenkbrauwen?

Ik noem wenkbrauwen altijd de kapstokjes van ons gezicht. Zonder deze bijzondere haarboogjes heb je al gauw een "kaal" gezicht. Wenkbrauwen staan in de westerse gelaatkunde te boek als de uiting van de overtuigingskracht naar onszelf en daarmee ook naar de buitenwereld. Iemand met hele zware wenkbrauwen heeft een krachtige en soms zelfs een dominante uitstraling.
In de Chinese gelaatkunde noemt men de wenkbrauwen ook wel het paleis van de broers en zussen. In deze leer gaat men ervan uit dat wanneer de wenkbrauw op bepaalde plekken onderbroken is bijvoorbeeld door een litteken, haaruitval of door er zelf iets aan te veranderen dmv epileren of scheren, er iets mis aan het lopen is met familiebanden.

Zelf heb ik meerdere malen bij mensen gezien dat er spontaan stukjes wenkbrauwhaar verdwenen in een periode van emotionele instabiliteit. Leuk om te weten is dat in de Chinese gelaatkunde de wenkbrauw valt in het houtelement. Dit element staat onder andere voor het omgaan met de emotie woede. Misschien is dat dan ook de rede waarom wij iemand met een te sterke beharing van de wenkbrauwen gevoelsmatig heel anders inschatten, dan iemand die voorzien is van de spaarzame variant.

Tot slot

Gelaatkunde...zoals jullie inmiddels weten...ik kan er uuuuuren over uitweiden! Niets is zo boeiend als het kijken naar een mens want iedereen is anders en dat gaat nooit vervelen!

Interesse in een consult? KLIK DAN HIER.