Krassen op je ziel en je ware aard.

Geregeld vraagt men aan mij wat voor soort mensen er zoal bij mij op consult komen en wat voor "problemen" zij hebben. Het is lastig om daar een duidelijk antwoord op te geven, want de mogelijkheden van gelaatkunde zijn zo goed als oneindig. Het is dus inzetbaar bij bijna elk menselijk probleem dat van mildere aard is. Het is absoluut niet te bedoeling om ingewikkelde stoornissen van lichamelijke- of geestelijke aard te ontleden. En wanneer ik vermoed dat dit een rol speelt, zal ik zelfs een consult afraden/ontraden met de mededeling dat ik niet de aangewezen persoon ben voor hun knelpunt.

Het is zo dat er een soort van golfbeweging plaatsvindt in de aard van onderwerpen waar men mij voor raadpleegt. Zo zijn er de laatste maanden aardig wat mensen voorbij gekomen met eenzelfde vraag en beletsel. Het zijn de mensen die door hun omgeving totaal anders worden ingeschat dan dat ze daadwerkelijk zijn of ervaren te zijn. Dat kan positief of negatief uitwerken, dat mag duidelijk zijn.

Dikwijls zegt men dat het gezicht een open boek is. En vanuit dit standpunt kijken wij onbewust allemaal naar een gezicht. Het is zo dat ieder mens vanuit zijn basis al gezichten leest, het zal moeten want als baby en kind is dat van levensbelang. Een kind is immers totaal afhankelijk van de personen om hem/haar heen. Op grond van het gezicht en de gelaatstrekken en -vormen krijgen we een duidelijk beeld van een persoon, zijn/haar karaktereigenschappen en humeur. Althans, wij denken dat te hebben, want niet zelden is ons gecreëerde gezicht een vorm van bescherming voor ons zelf, tegen de buitenwereld!

Wat lijkt ie toch op zijn vader...

Het is boeiend om de verandering in een gezicht te bekijken in de loop van een leven. In een van mijn eerste blogs kun je Lotte zien die door haar vader is vastgelegd op camerabeelden in een fase van haar leven. Prachtig om te zien hoe haar gezicht uitgroeit van baby naar tiener. Het gezicht is heel dynamisch en dus ook veranderlijk zolang als wij bestaan.

De oorzaken van de veranderingen die plaatsvinden in ons gezicht zijn meervoudig: ten eerste word je geboren uit een vader en een moeder. Dat genenpakket zorgt in eerste instantie voor een bepaald uiterlijk van de pasgeborene. Volgens de evolutietheorie zou elke baby op zijn vader moeten lijken, omdat dit de gevoelens van de vader aan zou zetten om voor het kind te gaan zorgen. Het grappige is echter dat er onderzoeken zijn gedaan dat jong geadopteerde kinderen gaandeweg hun kinderjaren steeds meer op hun niet biologische ouders gaan lijken. Er moet dus nóg een factor zijn dat het uiterlijk mede bepaald; de omgeving van het kind.

In onze omgeving ligt een grote oorsprong van de verandering die een jong mens uiterlijk ondergaat. De manier waarop wij als kind behandeld en benaderd zijn door onze ouders, verzorgers, familie, leraren, leraressen, vrienden en onbekenden heeft enorm veel impact op de overtuigingen over onszelf die wij de rest van ons leven meenemen. Daarom zal het gezicht van een gelukkig en tevreden mens een heel ander uiterlijk hebben dat dat van een persoon die een moeilijke en verdrietig leven heeft gehad en slecht of oneerlijk behandeld is. Daar kennen we waarschijnlijk allemaal levende voorbeelden van in onze eigen omgeving.

Hiermee kom ik terug op de vraag waarom mensen anders worden ingeschat dan ze zelf vinden dat ze zijn. Het antwoord hierop is dat wij door de ander worden beoordeeld op basis van ons gezicht, dat zich heeft gevormd door onze levenservaringen. Het gezicht is de uiting van zoals men zich wenst te laten zien naar de buitenwereld toe. Echter....Het grote geheim is dat ons daadwerkelijk (basis)karakter verborgen ligt aan de achterzijde: het achterhoofd!

Ken jezelf!
Het achterhoofd is de plek waaraan men kan zien wat iemands onbewuste motorische en sociale impulsen zijn (voor meer info over het achterhoofd zie hier). Het laat zien wat onze behoeften zijn m.b.t. gezin, werk en vrienden en hoe wij kunnen opkomen voor onszelf. Het geeft dus informatie over ons basiskarakter, datgene waar wij naar terug grijpen in tijden van (innerlijk) nood.

Het is dus heel goed mogelijk dat een persoon met een hele introverte en gevoelige basis (achterhoofd) met gebrek aan zelfvertrouwen, een gezicht heeft gecreëerd van een extraverte brutale, goed gebekte grappenmaker. Of omgekeerd: dat iemand met een drukke en extraverte basis, er aan de voorkant uit ziet als een angstig en introvert persoon. De reden hiervoor ligt in dat wat wij als mens hebben mogen ervaren aan positieve en negatieve aspecten. de vraag hierbij is: hoe is er op ons als jong mens gereageerd en hoe hebben wij dat dan ervaren? Een voorbeeld hiervan is dat een snelle en beweeglijke kleuter die met een harde hand is gecorrigeerd, het voortaan wel uit zijn hoofd zal laten om spontaan "los" te gaan. Ook pesterijen, respectloze benadering of machtsverhoudingen geven krassen op onze ziel. Daar ontstaat een wortel van hoe wij ons later als mens kunnen presenteren en functioneren in de maatschappij.
Omgekeerd is het vanzelfsprekend ook mogelijk om een verlegen kind uit de schulp te trekken, waardoor deze zichzelf wat extraverter kan ontwikkelen. Het kan zich dus zowel positief als negatief vestigen.

Wij foppen elkaar door met ons gezicht iets te laten zien wat soms loodrecht staat op onze diepere kern. Een gezicht dat iets anders uitdraagt dan wat men vanbinnen "is", geeft doorgaans onbegrip van de omgeving. Dit komt omdat de indruk die iemand geeft, niet overeen komt met het gedrag dat wij op basis van het uiterlijk verwachten. Het laatste is daarom niet zelden een aanleiding tot conflicten met anderen en manifesteert het individu zich in dat geval als een regelrecht verrassingspakket voor de omgeving!
In een ander geval komt dit verrassingspakketje in de knoop zichzelf omdat men het ideale masker naar de buitenwereld vanuit de basis niet meer vol kan houden, wat kan leiden tot depressie of burn-out.

Hoe groter de deuken die wij hebben opgelopen in onze basis, hoe groter het verschil zal zijn in dat wat iemands persoonlijkheid lijkt op grond van het gezicht en daadwerkelijk is vanuit zijn fundament. Simpelweg als bescherming voor onze kwetsbare en soms gekwetste ziel.

“Nobody can hurt me without my permission"

~Mahatma Ghandi~