Het gezicht een open boek?

De laatste blog van mijn lieve maatje Cindy (ze schrijft over haar ervaringen voor, tijdens en na een kaakosteotomie), zette mij aan het denken dat het bijzonder is hoe wij mensen ons laten leiden door de buitenkant van een mens en dan met name het gezicht.
Zeker in het geval van een correctie in het gelaat, al dan niet cosmetisch van aard, heeft het gezicht een grote invloed op de omgeving van de persoon zelf. Toch is het gezicht slechts de helft van dat wat zich in een mens afspeelt aan karakter en emotie!

Het gezicht een open boek?

In de gelaatkunde is het gezicht een dynamische weerspiegeling van ons innerlijk. Het regeert vrijwel onmiddellijk op veranderingen in emotie en/of gezondheid. Je kan zien of iemand gelukkig is of niet en in tijden van stress kan het gezicht subtiele, maar toch zeer duidelijke signalen afgeven. Zoals we dat bijvoorbeeld zagen op de foto's van de militairen op uitzending, gemaakt door Claire Felici.
Het gezicht is ons communicatiemiddel met de buitenwereld. De uitstraling en de verhoudingen in het gezicht bepalen hoe een ander persoon naar ons kijkt. In het geval van een cosmetische ingreep verander je dus eigenlijk iets aan je eerste indruk op een ander. Heel apart eigenlijk, want je gezicht is slechts de boodschapper van de ziel. De ware kern van de ziel ligt namelijk verborgen onder de haren, de schedel!

Zie die schedel niet over het hoofd

De schedel wordt regelmatig "vergeten" in de gelaatkunde. Er zijn veel mensen die menen dat gelaatkunde zich beperkt toch het lezen van de gezichtsvoren en gelaatstrekken. Toch ligt juist in de schedelvormen de sleutel verborgen naar iemands ware gezicht!
Schedelvormen bepalen de basis van een persoon. Een gezicht kan nog zo veranderd zijn door cosmetische chirurgie, toch blijft het de basis die geldt in een karakter. Zeker in tijden van nood of discomfort gaat een mens altijd terug naar zijn basis. Iemand kan dus nog zo mooi zijn van voren, als de rest van het hoofd disharmonische eigenschappen laat zien, zal dat laatste een grote stempel drukken op iemands handelen.
Een mens kan daarom gelaatkundig nooit goed geanalyseerd worden op basis van enkel het gezicht. Het gezicht kan namelijk een hele andere boodschap bevatten dan de rest van het hoofd. Dit verklaart ook de innerlijke conflicten die een mens kan hebben.

Regelmatig maak ik mee dat het gezicht veel positieve en sterke karaktervormen laat zien, terwijl het achterhoofd tekenen laat zien van een moeilijke jeugd of extreme onzekerheid. In dat geval wil dat zeggen dat een persoon op een mooie manier hard heeft gewerkt aan het stabieler maken van zijn/haar innerlijke basis. Ook cosmetische ingrepen kunnen positief hieraan hun steentje bijdragen en ik vind dat alles behalve een schande. Regel blijft toch dat de basis altijd blijft wat het is. Een basis behoudt zijn kracht altijd en zal in meer of mindere mate sluimeren in het leven van een persoon.

"Vergeet wie je dacht te zijn, en accepteer wie je bent."